Rodzaje powłok galwanicznych

Powłoki galwaniczne podzielić można na kilka rodzajów, które, uogólniając, wykazują różnice między sobą najczęściej związane z ich konkretnymi własnościami użytkowymi, na przykład odpornością na ścieranie.

Powłoki galwaniczne ochronne

Pierwszym wariantem są powłoki ochronne, których głównym zadaniem jest zabezpieczenie powierzchni metalowych podłoża przed erodowaniem w wyniku oddziaływania na nie niekorzystnych czynników zewnętrznych. Powłoka tego typu może tworzyć ochronę mechaniczną ewentualnie elektrochemiczną. Powłoka mechaniczna w większości przypadków sprowadza się do pozbawienia kontaktu metalu podłoża z otaczającym go środowiskiem. Natomiast powłokę elektrochemiczną tworzy powłoka z metalu o niższej klasie aniżeli metal podłoża. W środowisku korozyjnym metal podłoża oraz metal pokrycia składają się na ogniwo, w którym rozpuszczającą się anodą jest pokrycie, zaś katodą podłoże. Na skutek tego, tak długo jak istnieje powłoka, metal podłoża nie niszczeje. Ochronę elektrochemiczną stanowią na przykład powłoki kadmowe i cynkowe.

Powłoki galwaniczne dekoracyjno-ochronne

Kolejnym rodzajem powłok galwanicznych są powłoki dekoracyjne, które uzyskuje się z chromu, platyny, czy złota. Wytwarzanie tego typu powłok nazywane jest galwanoplastyką. Z uwagi na fakt, iż są one bardzo drogie, w technice nie są wykorzystywane. Bardziej popularne są powłoki dekoracyjno-ochronne, które nadają części samochodowej korzystny wygląd, a równocześnie skutecznie chronią ją przed korodowaniem. Najlepiej sprawdzają się w tym przypadku powłoki niklowe, a ponadto wielowarstwowe powłoki nikiel – chrom, miedź – nikiel i miedź – nikiel – chrom. W tych ostatnich miedź tworzy warstwę pośrednią pomiędzy metalem podłoża a pozostałymi warstwami. Nikiel znajduje zastosowanie ochronne. Z uwagi na fakt, iż nikiel, podobnie jak miedź pozostają powłokami katodowymi, chroniącymi podłoże jedynie mechanicznie, to konieczne jest, aby warstwy te były wystarczająco grube i nieprzepuszczające wody. Na ogół powłokę zewnętrzną stanowi niezbyt gruba warstwa chromu, która chroni nikiel przed nalotem, wzmacnia jego odporność na ścieranie, jak również nadaje części srebrzystą barwę.

Powłoki galwaniczne techniczne

Natomiast pokaźną grupę o zróżnicowanym przeznaczeniu stanowią powłoki techniczne. Najczęściej wykorzystywane są powłoki chromowane. Bardzo często stosuje się je w celu naprawy zużytych części, podniesienia odporności powierzchni na ścieranie. Natomiast pokrycia chromowe porowate przeprowadza się by ograniczyć tarcie współpracujących ze sobą powierzchni. Najczęściej do grupy powłok technicznych klasyfikuje się powłoki srebrne, ołowiowe, kadmowe, cynowe itp.

Grzegorz Kaczorkiewicz
30.03.2023