Utrzymanie w dobrym stanie lakieru samochodu

Z reguły powłoki lakierowane pojazdów samochodowych w trakcie użytkowania bardzo często ulegają różnego rodzaju uszkodzeniom. Do najistotniejszych zaliczyć można warunki klimatyczne, czyli opady atmosferyczne albo zmienną temperaturę otoczenia  tudzież korozyjne, czyli sól, pył węglowy oraz elektrolity.

Symptomy złego stanu powłoki lakieru w samochodzie

Główną oznaką tego, że coś złego dzieje się na warstwie lakieru, ale również i pod nią, są na przykład rysy, spękania, odpryśnięcia powłoki, ogniska korozji, zmniejszenie połysku warstwy lakierowej, odbarwienia lakieru, złuszczanie się pokrycia antykorozyjnego oraz korozja podpowłokowa i korozja złączy. Siła z jaką te symptomy pojawiają się ma związek z gatunkiem zastosowanego lakieru, a także z jakością użytego materiału bazowego (uwarunkowanych od rodzaju materiału z jakiego zostało wykonane podwozie oraz nadwozie samochodu, ale również od środków ochronnych powłok nanoszonych galwanicznie).

Przyczyny niszczenia powłoki lakierowej nadwozia samochodu

Niskogatunkowy lakier podkładowy, bazowy i bezbarwny stosowany podczas wykończenia procesu lakierowania powierzchni, ale również przeprowadzone w nieodpowiedni sposób czynności ich nakładania mogą wnet doprowadzić do utracenia intensywności koloru oraz poloru przez lakier oraz sprawiać, że powłoka zacznie odpadać od elementów nadwozia samochodu. Natomiast jako przyczyny uszkodzeń powłoki pojawiających się w wyniku korozji należy wymienić, na przykład nieodpowiednią technologię w trakcie jej nakładania, złe dopasowanie aplikowanych środków antykorozyjnych oraz niedobór warstwy chroniącej w środku nadwozia i profilach zamkniętych oraz wpływ jaki na powłokę mają preparaty antyoblodzeniowe używane podczas pory zimowej czyli, na przykład sól oraz jej płynny roztwór.

Ochrona warstwy lakierowej samochodu

Ochrona warstwy lakierowej nadwozia obejmuje zarówno konserwację samej powłoki, jak też ściśle wiąże się z ochroną antykorozyjną. Preparaty konserwujące nanoszone na zewnętrzną powierzchnię pojazdu nie powinny mieć wpływu na kolor lakieru, powinny umożliwiać zachowanie połysku po lekkim przepolerowaniu powierzchni, jak również winny dobrze tolerować wodę. Procedury dotyczące rozprowadzania owych środków po konserwowanej nawierzchni na ogół nie przysparzają trudności. Zwykle bazują one na prostej aplikacji ręcznej przy użyciu płótna, lub też maszynowej z wykorzystaniem adaptera z płótnem. Preparaty konserwujące w dobrym gatunku, z reguły nie schną podczas rozsmarowywania i nie powodują powstania nierówności. Okres ich schnięcia nie powinien być dłuższy niż 15 minut. Powstała warstwa zabezpieczająca nie powinna przyciągać pyłu, czy też kurzu. Winna być również wodoodporna, by w czasie deszczu pozostała jak najdłużej na wierzchniej warstwie samochodu. Warto pamiętać by pasty polerskie lekko i średnio ścierne używać się z umiarem. Pomimo że intensyfikują one połysk, to jednak korzystanie z nich zbyt często, powoduje szybką redukcję grubości lakieru, i co za tym idzie zmniejszenie tak ważnej powłoki ochronnej. Każdego roku, przed sezonem zimowym warto jest skontrolować stan powłoki lakierowej nadwozia i skorzystać ze środków konserwujących dostępnych na rynku.