Naprawa przekładni kierowniczych

Aktywność przekładni kierowniczych winna odbywać się w sposób bezawaryjny przez co najmniej 150 000 km. Jednakże praktyka warsztatowa zwraca naszą uwagę na fakt, iż eksploatacja pojazdów samochodowych po jezdniach, których nawierzchnie pozostawiają wiele do życzenia mają ewidentnie negatywny wpływ na podzespoły układu kierowniczego, jak również w znacznym stopniu zmniejszają długość bezusterkowej pracy całego zespołu. Aktualnie w pojazdach mechanicznych wykorzystywane są najczęściej listwowe przekładnie zębate.

Wymontowanie przekładni kierowniczej

Proces wymontowania przekładni z samochodu powinien być poprzedzony odkręceniem kolumny kierowniczej od wałka wejściowego przekładni oraz odkręceniem końcowych części drążków kierowniczych od zwrotnic. Zależnie od rodzaju pojazdu samochodowego rozmontowanie przekładni ma miejsce po odkręceniu jej osłony od części podwozia pojazdu samochodowego ewentualnie oprócz tego może pojawić się potrzeba rozbiórki ramy pomocniczej zawieszenia.

Rozmontowanie przekładni kierowniczej

Po wyjęciu przekładni kierowniczej z samochodu nie ma przeszkód, aby pozbawiać jej kolejnych elementów, niemniej jednak najpierw trzeba spuścić olej przekładniowy do właściwego zbiornika. Do demontażu przekładni powinno się przystąpić odkręcając na wstępie końcówki drążków kierowniczych, ponadto drążków kierowniczych razem z osłonami gumowymi, jak też przegubami kulowymi. Natomiast wałek wejściowy przekładni w większości wypadków jest ustalony przy użyciu dwóch łożysk, zaś skręcony jest nakrętką centralną. W celu uzyskania dostępu do nakrętki zwykle konieczne jest odkręcenie specjalnej osłony. Późniejsze działania mocno uzależnione są od budowy konkretnej wersji przekładni kierowniczej.

Stan powierzchni

Po rozkręceniu ogółu podzespołów, z których zbudowana jest przekładnia, powinno się zweryfikować w najdrobniejszych szczegółach stan powierzchni łożyskowanych tocznie ( wałek wejściowy), jak również ślizgowo ( listwa zębata). W przypadku, gdy na tulejach ślizgowych listwy zębatej pojawiają się wżery, wówczas powinno się zastąpić nowymi.

Tuleje

Nie ma przeszkód, aby tuleje wysłużone wymontować przy użyciu specjalnych ściągaczy ewentualnie przez ich rozwiercenie. Instalacja nieużywanych jeszcze tulei może się odbyć jedynie po wcześniejszym przygotowaniu wszystkich warstw wierzchnich. Bywa też tak, że wytwórca przekładni dopuszcza naprawę wierzchniej części ślizgowych niewystępujących w formie wprasowanych tulei, a raczej pod postacią monolitu z korpusem przekładni. Odnowienie powierzchni ślizgowych tego typu sprowadza się do rozwiercenia otworów na konkretny wymiar i wprowadzeniu nieużywanych do tej pory tulei ślizgowych. W sytuacji, gdy zastąpienie tulei nową jest niemożliwe, wtenczas rekomendowana jest wymiana całego korpusu przekładni.

Listwa zębata

Natomiast, gdy na samej listwie zębatej pojawią się uszkodzenia wierzchniej warstwy ślizgowej oraz w przypadku gdy powierzchnia zębów ewentualnie listwa zębata uległa skrzywieniu, w takim przypadku winno się ją zastąpić nową. Zwykle w trakcie rozbierania przekładni kierowniczej wskazana jest wymiana wszystkich gumowych elementów uszczelniających na nowe.

Grzegorz Kaczorkiewicz
28.06.2019