Korozja elektrochemiczna

Proces niszczenia metali pojawiający się w wyniku przepływu prądu elektrycznego z jednej części do drugiej, za pośrednictwem elektrolitu, nazywany jest korozją elektrochemiczną.

Proces korozji elektrochemicznej

W większości przypadków znajdująca się na powierzchni metalu woda, która w swoim składzie posiada rozpuszczone gazy, sole oraz kwasy z otaczającego środowiska jest elektrolitem. Metal, pojawiające się w nim zanieczyszczenia (wtrącenia), jak też elektrolit prowadzą do powstania endemicznych ogniw galwanicznych, w których anodą jest metal, zaś katodą są zniszczenia. Pomiędzy tymi elektrodami płynie prąd, który sprawia, że metal przechodzi w stan jonowy. Na anodach lokalnych ogniw kationy metalu przedostają się do roztworu i dokładnie to zjawisko pełni rolę najważniejszego elementu procesu korozji elektrochemicznej. Tak więc źródłem powstania korozji elektrochemicznej jest różnica potencjałów występująca pomiędzy dwoma miejscami na powierzchni metalu.

Przyczyny korozji elektrochemicznej

Korozja elektrochemiczna daje o sobie znać w wyniku pojawiających się różnych przyczyn, z których do najistotniejszych zaliczyć można różnice stężeń składników stopowych, zanieczyszczenia znajdujące się w metalu, naprężenia wewnętrzne, wykształcenie się miejscowych warstewek tlenków, a także zanieczyszczenie powierzchni, na przykład cząstkami błota czy kurzu. Spore rozbieżności potencjałów mogą tworzyć się na granicy łączących się ze sobą dwóch nieidentycznych metali.

Przebieg korozji elektrochemicznej

Zależnie od środowiska, w którym pojawia się proces korozji elektrochemicznej, zachodzi on w różny sposób. W miejscach katodowych mogą występować dwa różne procesy – wydzielanie gazowego wodoru lub absorpcja tlenu. W sytuacji, gdy elektrolit jest roztworem kwasu, dochodzi do wydzielania gazowego wodoru. Natomiast kiedy elektrolitem jest wodny roztwór soli, to z korozją pojawia się jednocześnie absorbcja tlenu. Na skutek tej reakcji pojawiają się jony wodorotlenowe. Wskutek tego, iż w roztworze znajdują się jony sodu oraz chloru, produktem katodowym jest wodorotlenek sodu, zaś produktem anodowym chlorek żelazawy. Oba te związki chemiczne (łatwo rozpuszczalne) wnikają do wnętrza elektrolitu, z chwilą gdy ich cząsteczki mają ze sobą kontakt, wytrąca się wodorotlenek żelazawy, a następnie po jego utlenieniu wodorotlenek żelazowy, określany mianem żółtej rdzy. W sytuacji, gdy dostęp do tlenu jest niewielki, wówczas produktem korozji może być magnetyt (Fe2O4). Końcowymi produktami takiego procesu są zatem związki żelaza z tlenem.